ความเป็นมา บ้านชีทวน

จากการคันพบทางโบราณคดี มีหลักฐานยืนยันว่า เมื่อประมาณ 3,000 ปีมาแล้ว ดินแดนอันเป็นที่ตั้งของท้องถิ่นตำบลชีทวนนี้ เคยเป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนยุคสมัยเจนละ ซึ่งอาณาจักรเจนละเคยมีศูนย์กลางอำนาจอยู่บริเวณรอบแอ่งสุวรรณภูมิ ความเจริญของอาณาจักรเจนละได้แผ่ขยาย และเคลื่อนย้ายมาตามสายน้ำมูลและน้ำชี จึงเกิดชุมชนต่างๆ ขึ้นหลายแห่งตามลุ่มน้ำทั้งสองฝั่งนี้ รวมทั้งบริเวณที่เป็นที่ตั้งของบ้านชีทวนด้วย 

บ้านชีทวนเดิมเป็นถิ่นของพวกขอมซึ่งเป็นนครแห่งหนึ่งชื่อ ''นครลำดวน'' ผู้เรียบเรียงบอกว่าย้ายมาจาก ''นครหลวงพระบาง'' ซึ่งเขียนเป็นภาษาลาวเดิมฉบับของพระอุบปังญะแปลเป็นภาษาขอมเมืองลานช้างว่า วัดสวนตาลหรือวัดทุ่งศรีวิไลเป็นอุทยานของพระเกษตราธิราช ผู้ครองนครลำดวน

โดยสวนนี้ทางทิศเหนือ จด โนนพริก (บ้านมะพริก) ทิศตะวันออก จด คำดูน (บ้านหัวดูน) ทิศตะวันตก จด หนองฮีราด ทิศใต้ จด กำแพงหลวง (กำแพงรอบเมือง) 

ต่อมานครลำดวนล้างไป พระประทุมเวทาเจ้าเมืองอุบลฯ จึงให้ท้าวโหงนคำ พร้อมราษฎร 150 ครัวเรือน เดินทางขึ้นมาตามลำน้ำชีเพื่อสร้างเมืองใหม่มาถึงโนนลำดวนช้าง (นครลำดวน) เห็นเมืองปรักหักพังมีหัวหน้าขอมนั่งเฝ้าอยู่ ท้าวโหงนคำจึงเข้าไปสอบถามว่าเป็นเมืองเก่า 

ขอมจึงเชิญท้าวโหงนคำสร้างเมือง ณ แห่งนี้ ปีพ.ศ. 2324 ได้ลงหลักปักเสาเป็นปฐมฤกษ์และตั้งชื่อเมืองว่า ''ซีซ่วน'' และเปลี่ยนเป็น ชีทวน ในปัจจุบัน